بنا های تاریخی استان فارس
استان فارس یکی از ۳۱ استان ایران است که در بخش جنوبی این کشور واقع شدهاست. آب و هوای استان فارس در نقاط مختلف این استان به سه دسته کوهستانی، معتدل و گرم تقسیم میشود. این استان دارای مساحتی در حدود ۱۲۲٬۶۰۸ کیلومتر مربع و جمعیتی معادل ۴٬۵۲۸٬۵۱۳ نفر، بر طبق برآورد جمعیتی سال ۱۳۸۹ می باشد.
در چند هزار سال پیش، در این ایالت اقوام بومی این سرزمین به ویژه ایلامیان سکونت داشتهاند که از آنان آثار زیادی در گوشه و کنار فارس بر جای ماندهاست که نشانگر این است این ناحیه ناحیهای آباد و فرهنگی بودهاست.
در سال ۹۰۹ هجری قمری، فارس تخت استيلاى شاه اسماعیل صفوی درآمد. در زمان او جانشينان، فارس و مرکز آن شيراز، آبادى و رونق يافت. با روی کار آمدن کریم خان زند صلح و آبادی به این ناحیه بازگشت. شیراز را پایتخت خود گردانید و در آبادانی آن کوشش نمود. ارگ کریمخانی، بازار وکیل، حمام وکیل و مسجد وکیل در شیراز از کریمخان زند ملقب به وکیل الرعایا به یادگار ماندهاست. فارس در دوران قاجاريه، همچنان از سرزمین های آباد و پراهميت کشور به شمار می آمد و راه ارتباطى خليج فارس و مرکز به عنوان نخستين خاکريز، مورد توجه خاص کشورهای خارجی بود. شهر شیراز در بین سالهای ۱۳۴۷ تا ۱۳۵۷ محل برگزاری جشن هنر شیراز بود. این جشنواره در زمان خود بزرگترین رویداد فرهنگی در نوع خود در سطح جهان بود. این رویداد با هدف تشویق هنرهای سنتی ایران و بالا بردن استانداردهای فرهنگی ایران تشکیل شده بود. همچنین این رویداد محلی بود برای گرد آمدن بزرگترین هنرمندان سنتی و مدرن ایران و سراسر دنیا در رشتههای مختلف بود